İpek Nemutlu - Hayal Et & Etmesen De Farketmez

Bakışların çok uzağımda
Acaba kime dokunuyor?
Tenin ay ışığında kim bilir kiminle yıkanıyor?
Kıskanıyorum,
Küçülüyorum,
Uykularımdan sıçrayarak uyanıyorum.
Gece,
Çaresiz kalıp susuyor.
Hoş o konuşsa bile,
Ömür kendi halinde sürüyor.
Ben biliyorum.
Hayat garip bir tümsek önümde.
Ölüyorum rüyalarıma her girdiğinde.
Tıkanarak yalınayak koşuyorum.
Koşuyorum,
Ama
Yollarım sana çıkmıyor!
Kurutur gibi sevinçleri,
Elimi uzatsam sonbahar değiyor parmak uçlarıma.
Bir çiçeği koklasam,
Ayrılık yanığı yakıyor içimi.
Bu sebeple,
Düşleyemiyorum bile seni.
Ve
Ağlayamıyorum küçük bir kız gibi.
Ben biliyorum neyin beni delirttiğini. Ve
Nefret ediyorum her şeyden.
Gün,
Ağlamaklı batıyor akşamüstü de.
Şehir bir başkasının aşkına seviniyor.
Eminim!
Caddelere cadde,
Sokaklara sokak ekleniyor.
Her şey acımasızca çoğalırken sen bile,
Ben,
Şaşıramıyorum hiçbir şeye.
Rüyalarım giderek garipleşiyor.
Ben biliyorum neyin seni çektiğini?
Ve bir kez daha,
Nefret ediyorum her şeyden.
Bakışların bir dolunaya saplanıyordur bu gece eminim!
Şimdi,
Kim bilir kim var gözbebeğinde?
Yutkunuyorum!
Boğazımda bir düğüm,
İçimde hüzünlü bir düğün.
Gidiyorum bu şehirden.
Gölgem dolunaya emanet,
Kalbimse kül oldu çoktan…

.