İpek Nemutlu - Fetret

Sığınmak istiyorum,
En kuytusuna içimin.
Avuçlarımı ıslatıp gözyaşlarımla,
Seninle kurunmak herkesin üşüdüğü akşam vakitlerinde.
Hayallerimi rüyalarınla birleştirip,
Çok katlı inşa etmek aşkı kaldığı yerden.
Kimsesiz ve çabucak,
Uyanmak sırça gecelerden,
Ciğerim yanarak.
Ay'ın çekip gittiği yüzüstü kalmış,
Gökyüzüne sırdaş olarak.
Hüzünbaz sevilere siper kazarak.
Üzerimize yapışmış bu hasreti
Kazıyıp atarak,
Kilit altına alarak sensizliği,
Sığınmak istiyorum,
Yeşillere, Mavilere…
Hasta güvercin yürekleri gibi,
Çarpıp duvarlarda iz bırakarak.
Yabancılaştırıp ayrılığın mistik dokusunu,
Ebruli bir sessizlikte işleyerek.
Upuzun saatler boyunca beni düşündüğünü bilerek.
Gözlerimi tavana dikip,
Yüzünü duvarlara tarif ederek.
Üzüntüleri etraflıca silkeleyerek,
Sığınmak istiyorum…
Direnerek zamana,
Yitmeyerek,
Sığınmak istiyorum sürekli sana susayarak…

.

İpek Nemutlu