İncilay Yılmazyurt - Akıl, Gece ve Kuşluk

Akıl, Gece ve Kuşluk
yık der akıl cidar-ı sultayı sinsice yükselmiş ağırdan
orada yazgı duçar sabırsız yık ki yol bulsun suskun sızı

epriyen gözelerinde tenin ruhun can çekiştiği bu gece

saklar hem semâen yazıp şen çınıltısını sesin,
bir mülemmada hacmini saklar içkin kılıp kendine

ve bırakır terütaze türevlerini sözün kuşluğun buğusuna

-öylesine-