&Hep kendi içine devrilendi her zaman ayakta görünen... &
Bakınca
Kaşının kırıldığı
O
Dayanılmaz
Çizgiden
Çiğ tanesi gibi saf
Şeffaf
Öyle masum gözlerin,
Eflatun nakışlı nağmeler süzen
&Ahh birde içinde kırılan renkleri görsen… &
Öylece,
Öylece kalsan yanımda
Hiç konuşmadan
Ayarsız zamanlar içinde
Zaman-sız-lığı kavrayan
Sükûn ile
Leyla makamında
Ağlayan
Keman
Gözlerin,
Hiç susmasa…
Muradına ermiş,
Erinci gözlerine hapsetmiş bir eda
Bir sena İle ben,
Hiç uyumasam
Bitince şeb-i yelda…
Gam değil bırak!
Kapansın gözlerim...