‘Güneş uyurken sevmiştim seni
Evren Günyüzü görmeden öpmüştüm
Yağmur kokulu ellerini'
Susmuyor ki
Senden öte
Seni sevmeye sevdalı gönlüm
Uslanmadı nice yenilgilerden
Yine sana
Yine seni yazmak istiyor
Kelimeler iflas etmiş
Hislerim dilime mecbur iken
Ama bir gün mutlaka, fikrinden
Ve
Kim bilir belki
Belki bu sefer, düşüncesinden
Yine sana
Yine seni yazmak istiyor
Bilemezsin ne demektir
Nasıl bir şeydir seni sevmeyi sevmek
Gönlümün ihtilali gözlerinde eriyip
Sınırsız bir bulut gibi
Göğsünde titreyerek
İbadet edercesine tanrıyla bütünleşip
Ruhumun arşa yükselmesidir
Ruhunla birleşerek
Sen ki
Dilimde türkü olup, döküldükçe
Ay ışığı gibi dudaklarımdan,
Bitmeyecek bu şiir
Belki zaman yetmeyecek
O zaman,
Zamansızlıkta
Bir şiir gibi sürecek
Seni sevmeyi sevmek