İlhan Kurt - Köyümde Bahar

Köyümde Bahar
Yine keven sarmış kızıl dağları;
Şafak vakti yarim girinir gelir.
Anam külek külek basmış yağları;
Mor koyun, al keçi salınır gelir.

Güz ekini, atmış tarlaya göv şal.
Bembeyaz çiğdemler, nevruzlar al al.
El gibi uzanmış çiçek dolu dal,
Kökünden yaprağa sarınır gelir.

Pür neşe şenlenmiş bostanlar, bağlar.
Gözeler sakindir, dereler çağlar.
Çapa ellerinde dul gelin ağlar.
Hüzün sevinçlere barınır gelir.
Oku Hak aşkına! Ne yazmış saban,
Çizerek tarlayı böyle balaban
Yakarış der ona ihtiyar baban,
Ki bereket ona karınır gelir.

Çobanım, sürüyü salıp yollara,
Tuzlu su dökmüş meşe dallara.
Sütü bol katmış ki sabah yallara;
Boğar ile Çomar yalanır gelir.

Türküler karışır zir-ü bemlere;
Yiğit kısraklar gelmez gemlere.
Sularımız benzer hep zemzemlere;
İçenler günahtan arınır gelir.