Ömrümün tek gerçeğini,
Gözlerinde görmüşken,
Aklımı sorgulayamadım.
Bakışın bana değmişti.
Her sözümde, sen varken,
İsmin, avucumda yazılıyken,
Gözlerim, gözlerine bakarken,
Sana, sevme diyemedim.
Üzerine titrediğim o anı,
Yüreğinin üşümesine verdim.
Ellerimi bıraktığın o günü,
Sert esen rüzgardan bildim.
Nerede unutursun beni?
Aklın nerede kalır bilemem.
Her perşembe akşamı,
Beni de duanda hatırla.