İt ürümüş, çoban yalnız, kurt elmada!
Millet yok, halk çok, devlet iki arada.
Biz yok, ben çok, sabır zümrüdü ankada
Zengin yok, fakir çok, ahlak karakollarda.
Sabır yok, isyan çok, fikir kayalıklarda
Yaşlı yok, genç çok, ölüm öbür tarafta.
İlim yok, bilgi çok, akıl ayaklar altında.
Mizan yok,ölçü çok, adalet sümen altında
İman yok, İnanç çok, huzur yastık altında.
Sakat yok, sağlam çok, insan toprak altında
Seherde bülbül olup ta öt ne farkeder!
Gökhan çok, gönül yok! aşk başka baharda...