İbrahim Tetik - Ay Işığında

Ay ışığında yıldızları saymak,
Mehtaplı gecelerin lüxüdür,
Hele birde yerindeyse keyfiniz,
deme gitsin,
Asma kandiller gibi parıldayan,
Yıldızlar altında,gecenin zifiri karanlığı,
Mekânınıza dahi uğrayamaz,
Hep birden bırakıverirler meydanı size,
Hele hele birde gönül ufkunuz aydınlıksa,
Hangi karabulutlar ona perde olur acaba? ,
Olabilir mi ki acaba? imkânlar ötesinde,
İhtimâl ise,samanyolu denilen yıldız,
Kümesinden bir yıldız kadar bile değil,
Cisminizi soyup burada,ruhunuzlla beraber,
Hayalhânenizi de alıp dolaşmaya,
Ne dersiniz? ,
Çıkıverseniz yükseklere,
İstermisiniz acaba? bir daha,
Geri dönmek cisminize, Her halde bu soru karşısında biraz düşünmek,
Akıllıca olacaktır,
Düşünün çünkü; zamanın zamanı var,
Bir ilâçtır o,
Her olayın capcanlı,gerçek şahididir o,
Bir hâkimdir o,
Bir davalı da olur,davacıda,
Nasıl? nedir? sorularının birebir,
Muhatabıdır o,
Beraatı en somunda veren de o,
Akıl terazimizle de,
Bir tartarsak,fâni hayatımızı,
Hiç yer edinemeceği de bir gerçek,
O yüce kefe de,
İşte yaşantımızın rotasını,
Bunları bilerek çizersek,
Umarım kutlu,ebedî mutluluklara,
Daha da bir emin şekilde yol veririz ömrümüze.