İbrahim Sadri - Siyah Gözlerine Benide Götür

Avareyim, asudeyim, yorgunum
Bilmiyorum neden sana vurgunum

Daha dokunmadan kurudu irem
Çöllere bir türlü yağamıyorum
Yeni bir koşunu başlangıcında
Biraz deprem sonrası, biraz şehir hülyası, bir kalp yangınından geriye kalan
Siyah gözlerine benide götür
Artık bu yerlere sığamıyorum

Pembe uçurtmalar yolladığından beri
Sarardı tiryaki menekşeleri
Sonbaharın tozlu kafeslerinde
Sevgi turnaları yakalıyorum
Turnalar gidiyor ben kalıyorum

Avareyim, asudeyim, yorgunum
Bilmiyorum neden sana vurgunum

Erzurum garında banklar üstünde
Uyku tumuyor karanlıkları
Yitik düşlerimi kovalıyorum
Gölgeler gidiyor ben kalıyorum
Binbir türlü kokuyorsa yaylalar
Siyah gözlerine benide götür
Baharın koynundan koparıp sana,
İpek bir mendile sardığım yüreğimle
Şehzade gülleri gönderiyorum
Umutla kalıyor ben gidiyorum
Bütün yelkenlileri, deniz fenerlerini
Kaptanları sorgulayan
Yanında geçen küheylanları
Korku tufanına yakalandığı
Siyah gözlerine benide götür

Güneş ülkesinden gelen yüğütler
Benzeri olmayan bir dünya kursun
Cehat ayrılığın boynunu vursun
Usul usul intizarı çürüten bu hercai diken
Bu çılgın arzu, sürüklüyor imkansız muştuların eşiğine gönül vadilerini
Bir ağaçatan düşen yapraklar gibi
Düşüyorum tam yerine
Ya topla kırlangıçları,
Ya da bu vefasız şarkıyı bitir
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi
Siyah gözlerine benide götür
Siyah gözlerine benide götür
Benide götür, benide götür.....