İbrahim Pataz - Türkmenler

Mevsim sonbahardı bir pazar günü,
Akın akın kıra koştu Türkmenler.
Kaynaşıp kurdular gönül düğünü,
Çok bedenli tek kalp baştı Türkmenler.

Dört bir yandan gurup gurup derildi,
İrili ufaklı çadır kuruldu,
Ağaçlar altına kilim serildi,
Doldurdu meydanı taştı Türkmenler.

Tavırlar kardeşçe dostçadır duruş,
Herkesi kuşattı bu büyük barış,
İkram eylemede yaşandı yarış,
Biz dedi, benliği aştı Türkmenler.
Dallarda sallandı süslü beşikler,
Doğaçlama atıştılar aşıklar,
Bardakta, zil sesi verdi kaşıklar,
Dinledi, eğlendi, coştu Türkmenler.

Ta eskiden sürüp gelir gelenek,
İyiyi, güzeli seçmişler örnek,
Burada, yabancı el de ne demek?
Birbirine kardeş, eşti Türkmenler.

ELEMİ: Bize bak, imrenme ele,
Günlerimiz keşke geçse hep böyle,
Verilmiş baş başa gönül gönüle,
Anlatmaya değer hoştu Türkmenler.