İbrahim Pataz - Sözde Dostlara

Bizim sözde dostların, bakın hele işine.
Uygarlık maskesini, geçirmişler başına.
Göz dikmişler, güçsüzün ekmeğine, aşına.
Acımaz, müslümanın kanına, göz yaşına,
Ölüm yağmuru gibi, bombaları döküyor.
İnsan hakları deyip, karşımızakıyor.

Kanun ile soyuma, hayali suç yüklerler.
Kendi suçlarını da, ustalıkla saklarlar.
Barış çığlığı atıp, barışı kundaklarlar,
Masumu öldürürken, bizden yardım beklerler.
Demokrasi adına, cana kurşun sıkıyor.
Bu ne adaletsizlik, yüreğimi yakıyor.

Zehirli yılanları, yıllarca dost sanmışız.
Ardında tuzak dolu, sözlere aldanmışız.
Sinsice planlanmış, vaatlere kanmışız.
Biz, düşmanı dost bilen, ne saf insanlarmışız.
Hile ile her işte, tüm yolları tıkıyor.
Zalimler, ülkelere, acı keder ekiyor.

Kızıl derili avı, eğlence ABD de,
İngiliz ve Fransız, sanma ondan geride.
Araştır, bak da gör, ne olmuş sömürgelerde,
Kan izleri duruyor, girdikleri ülkede.
Soykırımın başını, bu caniler çekiyor.
Asil Milletimize, hayali suç yıkıyor.

Evi barkı yıkmada, kullandınız tankları,
Elsiz kolsuz koydunuz, Iraklı çocukları,
Sizlere söylüyorum, firavun artıkları,
Onlar insan değil mi, yoksa yok mu hakları? Çok yüzlü, vampir bunlar, kan emmeye bakıyor.
Her olay karşısında, başka surat takıyor.

Yüz binleri vururken, Japonya'da, Kore'de?
Döktüğünüz kan misal, akan suya derede,
Irak'ta, Cezayir'de, insan hakkı, nerede?
İçi boş balon gibi, barış gezer dillerde,
Masuma değen kurşun, ciğerime sekiyor.
İnsan, sözde barışı, dinlemekten bıkıyor
.
Soy kırımı yapmayla, suçlarsınız da bizi,
Tüm dünyaya açığız, görün arşivimizi,
Söyleyin Ermeniler, yıkmadan dininizi,
Biz Türk'ü asmadık mı, korumak için sizi?
Sözde dostlar bizlere, düşman gibi bakıyor.
Barışın tezgahında, kinlerini dokuyor.

Türk düşmanı gelince, o tarafa geçtiniz,
Onlara maşa olup, bize kurşun saçtınız,
İşgalciler giderken, beraberce kaçtınız,
Bizi suçlama dostum, bu sonu, siz seçtiniz.
Adam kendi gözüne, parmağını sokuyor.
Düşmanım Türk'tür deyip, bildiğini okuyor.

ELEMİ yeter artık, gerek yok fazla söze,
Tükürseniz, çiy, diyor utanmaz, arsız yüze,
Bir de, uygarlık dersi, vermiyorlar mı bize! ?
Bulunamaz örneğiz, insanlıkta biz size.
Vardığınız yerlerde, göz yaşı, kan akıyor.
Dünyanın her yerinde, fitne sizden çıkıyor.
10&05&2005 ADANA
(İBRAHİM PATAZ)