Akılla doğruyu görmeyen kişi,
Hayale sevinir düşe sevinir.
Beladan bir türlü kurtulmaz başı,
Cıvıtın artığı aşa sevinir.
Muhannet bal diye zehir içirir,
Yokluk fukarayı köyden göçürür,
Aç kurtlar sürüyü kırar geçirir,
Çakallar bulduğu leşe sevinir.
Zalim pisliğini örter kan ile,
Ceset ayrı düşer tatlı can ile,
Yargı karar verir suyu zan ile,
Vicdansızlar kirli işe sevinir.
Düzen tutmaz değişmeyen şekiller,
Emaneti sahiplenir vekiller,
Gerçekleri saptırırken akiller,
Fitnenin attığı taşa sevinir.
Uçmaya hasretken kelebek arı,
Umut çiçekleri bilmez baharı,
Kuraklaşır mevsimlerin ayarı,
Kazlar balçıktaki yaşa sevinir.