İbrahim Pataz - Nankör Ermenilere

Dost yaşardık bu ülkede seninle,
Yalanlama, git tarihe sor beni.
Maşa oldun, fitnelerin eline,
Dediler ki, dön, arkadan vur beni.

Biz, birlikte av yapardık ormanda,
Ekip, biçip, çeç bölerdik harmanda,
Sadık dostken, nasıl oldu bir anda,
Düşman ilan edip, gördün hor beni.

İsyan bayrağını, çektin, saldırdın,
Bu topraklar, benim dedin, çıldırdın,
Biz ağlarken, düşmanları güldürdün,
Alçak! Sanma, tarihime kör beni.

Gasp eyledin, evi, barkı, malımı,
Ya göç gayri, ya seç, dedin ölümü,
Bunlar, ERMENİ'nin küçük zulümü,
Emir verdin, Türk'ü toplu sür diye.

Yenik düştün, içindeki kinine, Koşup gittin, işgalcinin yanına,
Elini buladın, benim kanına,
Hüküm ettin, soyun, neslin kır diye.

Savaş bitip, işgalciler gidince,
Bizim ile, barış ilan edince,
Sen kendine, çözüm buldun, kendince,
Çekip gittin, artık kalmam zor diye.

İstersin ki, Türk'ün başı, eğilsin,
Böyle diyen, bir tek sen de değilsin,
Güzel yurdum, parçalansın, dağılsın,
Soy kırımı, yalanıyla yer beni.

ELEMİ der: şo dostların oyunu,
Kırdığımız, Ermeni'nin soyunu,
Aralıksız, bizi suçlar yayını,
Bütün haklarını, geri ver diye.
İbrahim PATAZ
11&08&2005 ADANA