İbrahim Pataz - Kaplumbağa İle Tilki

Geze geze bir tilki acıkmıştı iyice
Sessizce girdi bağa olunca yarı gece.

Olgunlaşmış salkımlar yerlere sarkıyordu
Tilki üzümü yerken dört yana bakıyordu.

Hiçbir şey göremedi, ama vardı bir davış
Dedi kendi kendine bu ne kadar garip iş.

Önce kalktı ayağa, bakındı sola sağa
Göründü az ötede yaşlı bir kaplumbağa.

Üzüm alacak ama boyu dala yetmiyor
Açlıktan ayakları titrer olmuş tutmuyor.

Tilki vardı yanına dedi ki:Kaplumbağa
Sen de mi üzüm için uğramıştın bu bağa.

Evet, be tilki gardaş, ama yüksekte üzüm
Uğraştım alamadım, üzümde kaldı gözüm.

Tilki kardeş bir salkım üzüm versen sen bana
Bir iyilik ederim gün gelir ben de sana.

Alaylı bir tavırla tilki dedi ki ona:
Kendine yok yararın nasıl olacak bana.

Kaplumbağa üzüldü iki gözü yaş doldu.
Az sonra da ışıdı gün doğdu sabah oldu.
Bağ sahibi bağını gezip görmeye geldi
Tilkinin artıkları üzümü yerde buldu.

Bağ sahibi gözüne kestiremedi beki
Tilkinin portmağına getirdi kurdu fakı.

Tilki güneş batınca gene girerken bağa
Ansızın yakalandı yolundaki tuzağa.

Hırsızlığın cezası ölüm gibi ağırdı
Sesi çıktığı kadar imdat diye bağırdı.

Çığlığı duyar duymaz koşup geldi tosbağa
Tilkinin düştüğünü anlamıştı tuzağa

Tilkiye yaklaşarak dedi ki: Dinle dostum
Sen beni küçümsedin, sanma ki sana küstüm.

Kötülük gelmesini düşünemem bir cana
İyilik edeceğim etmesen de sen bana.

Bağ sahibi gelince ölü gibi yatarsın
Tuzaktan kurtarınca hemen fırlar kaçarsın.

Çok işe yaramıştı kaplumbağanın fendi
Tilki kurtardı canı dediğinden utandı.
Burada anlatılan sanmayın bir masaldır
Çevremizde yaşayan insanlara misaldir.
İbrahim PATAZ
12.10.2010 Osmaniye