İbrahim Pataz - Dünkü Dilimiz

Sehilde yaylada yurt yeri olan
Konar göçerlere yörük derdik biz.
Bir yaşı bitmeden emlik doğuran
Keçinin gencine tülük derdik biz.

Utangaca derdik yüzü elelkli.
İşi yarım yapar eli ulaklı.
Koyun keçi görsek küçük kulaklı.
Kimken çomu, kimken gürük derdik biz.

Bedirik yapmadan atılır yekre.
Bakımsız hayvanda olurdu okra.
Olmamış meyvenin tadına kekre.
Tohumun hamına firik derdik biz.

Istarlar boş kalmaz iplik ıyardık.
Emlikleri gaşaklığa koyardık.
Kırpık çalılıkta davar yayardık.
Kesme meşesine tırık derdik biz.

Tanım yokken vardı şavırla salık.
At, katır, eşeğin bir adı gölük.
Terli hayvanlara çekerdik alık.
Bakımsız atlara coruk derdik biz.

Güzün döker idi palıdı meşe.
Ulmaz dayanırdı, borana kışa.
Zillenir kök salar toprağa taşa.
Büyüyen fidana toruk derdik biz.

Destek vermek için yapardık kıvı.
Göbelekten idi çakmağın kavı.
Salaklara iner avlardık avı.
Bıldırcın kuşuna kirik derdik biz.

Kuşlar sökün gelip köyü sarardı.
Sert kabuğu kekmekleyip kırardı.
Kozalakta çedeneyi arardı.
Ardıç kuşlarına cırık derdik.
Barak köpeğiyle ava giderdik.
Uçanı kaçanı gözle güderdik.
Keklik yakalayıp ekti ederdik.
Küçük palaslara ferik derdik.

Verimsiz tarlaya zibil dökerdik.
Darbız düşdüğünde bider ekerdik.
Dereye bent kurar argı çekerdik.
Geverin sonuna karık derdik.

Gece ile gündüz olunca yarı.
Çözülür dağların buzuyla karı.
Deşdiye ekerdik mekeyle darı.
Başaklı darıya girik derdik biz.

Mayısta yağınca doluyla gıcı.
İreçber böğrüne kişlenir acı.
Toprağı taşıyıp sellerin gücü.
Yığarsa bir yere, mırık derdik biz..

Yavru dolar gasıllıklar yazılar.
Anayı aradı görpe kuzular.
Atlar kişner, boz develer bozular.
Eşek sıpasına kürük derdik biz.

Gala oyununda göbü bir sayı
İnsandan kaçana derlerdi peyi
Tuluğa koyardık aşgarı eyi
İnce yırtıklara yirik derdik biz.

Sap şeleği harmanlığa varınca,
Karıncalar başakları sarınca,
Arayarak yuvasını görünce,
Karıncası eşli körük derdik biz.

On kilo buğdayı ölçerdi külek.
Bir yaşında kuşa derdik bir tülek.
Batırıp yazardık hokkaya telek.
Yemeni giyerdik çarık derdik biz.
İbrahim PATAZ