Ulu dağdır uzaklardan görünür
Göklere ereli başı Düdül'ün.
Güz gelince beyazlara bürünür
Her yıl erken gelir kışı Düldül'ün.
Bir yığın kayadır Düldül'ün Dağı
Tan burda müjdeler her gün sabahı
Kim bilir yaşadı böyle kaç çağı
Sayısı bilinmez yaşı Düldül'ün.
Derin vadileri hasret güneşe
Yamaçlar ormanlık tabandan başa
Yükseklerde çamlar enginde meşe
Bitektir toprağı taşı Düldül'ün.
Kuzgunlar kartallar yüksekten uçar
Susayan suyunu pınardan içer
Bağrında gül biter çiçekler açar
Cennetten bir köşe döşü Düldül'ün.
Serinliktir yürekteki yangına
Pınarları akar gider engine
Başka dağlar çıkamazlar dengine
Bulunmaz benzeri eşi Düldül'ün.
Gürgen şimşir birbiriyle yarışır
Boyu uzar gökyüzüne erişir
Goygun sesler birbirine karışır
Seherde ötüşür kuşu Düldül'ün.
İbrahim PATAZ 01.05.2011 Osmaniye