İbrahim Pataz - Diyecekler

Bir düşünse, başta aklı olanlar,
Kusursuz düzene, bak diyecekler.
Sonuçlara, şaşırarak, bilenler,
Rast gele dönmez, bu çark diyecekler.

Varlıklar çeşitli, yetmiyor sayı,
Boşlukta görürüz, yıldızı ayı,
Bilginler de, araştırıp uzayı,
Şekli ve sınırı, yok diyecekler.

Olanlara, neden arıyor insan,
Ak ilik yapıyor, kıpkırmızı kan,
İneğin yediği, ot ile saman,
Ama sütün rengi, ak diyecekler.

Bütün bitkilerin, kökü toprakta,
Başıma çakılmış, çivi şu nokta,
Acı-tatlı, zıt da, aynı yaprakta,
Neden, aradaki fark diyecekler?

Yığılsa, çevreye tez kokar gübre,
Mikrop üretir de, pis kokar gübre, Gübreyle yetişen, her türlü sebze,
En doğal, en güzel, pak diyecekler.

Canlı, cansız, bize ilham veren var,
Karanlıkta, gündüz gibi gören var,
Petek örüp, türlü yuva kuran var,
Daha, örnekleri çok diyecekler.

Böceğin ağzından, ipekli halı,
Örümcek, havaya döşüyor yolu,
Çiçekten yapıyor, arılar balı,
Haydi sen, dengine çık diyecekler.

İlim ile varıp, aya, yıldıza,
İnceleyip, bilgi verince bize,
Gerek kalmayacak, fazla bir söze,
Bunların ustası, tek diyecekler.

İnsan inanç ile, kalkınca şaha,
İlim, alıp götürecek Allah'a,
ELEMİ: Varlıklar sonunda daha,
O yarattı bizi, HAK, diyecekler.