Kapanmıyor bağrımdaki yaralar,
Kaç asırdır yön veriyor el bize.
Yokluk, kıtlık vurur beni yaralar,
Bahçemiz kurumuş gülmez gül bize.
Elin her dediği doğru bilinir,
Dönüp dönüp aynı yere gelinir,
Parçalanır bütünlükler bölünür,
Gösterirler çatal çatal yol bize.
Sorumsuzda akıl almaz yetkiler,
Bir tek mikrop tüm bedeni etkiler,
Halktan gelen ince ince tepkiler,
Esip giden gürültülü yel bize.
Kafalarda kilitlidir akıllar,
Kime vekil seçtiğimiz vekiller?
Görevini yapamazsa okullar,
İçirirler itler ile yal bize!
ELEMİ der umutlarım sönmesin,
Koruyalım yurdu eller konmasın,
Farklılıklar ayrılığa dönmesin,
Bir olalım sen de katıl gel bize.
02&11&2004 ADANA