İbrahim Pataz - Anneler

Sevgi dolu yüreği, umut ile yaşıyor,
Anneler nesilleri bedeninde taşıyor.
Durmadan yorulmadan her zorluğu aşıyor,
Geleceğin uğruna emeğini döşüyor.


Bugünü bitirmeden yarınlara koşuyor.
Anneler nesilleri geleceğe taşıyor.

Bebekleri değerli, bir parça canlarından,
Tenleri tenlerinden, kanları kanlarından,
Kaygı duyduğu için onların sonlarından,
Ayırmak istemezler bir ancık yanlarından.

Ruhlar ile bedenler, birleşip kaynaşıyor.
Sevginin tohumları, genç yüreğe düşüyor..

Yavrusuna hizmeti merhamet duygusundan,
Gece kalkar emzirir, en tatlı uykusundan,
Üstüne yorgan olur, hastalık kaygısından,
Anneler nesilleri geleceğe taşıyor.
İsteklerini anlar nefesinin sesinden,

Gece tükendi artık gün ağardı ışıyor.
Çekilmez çileleri birer birer aşıyor.

Çocuk hasta olunca anne karalar bağlar,
Çığlığını duydukça içinden sesiz ağlar,
Özüne ateş düşer gözünün yaşı çağlar,
Sırtına yüklenirler şu karlı koca dağlar,

Endişeler kaygılar ciğerini eşiyor.
Zamanı durdurarak doktora ulaşıyor.

Bebek sağlık bulunca, gülücükler saçıyor,
Annesinin yüzünde pembe güller açıyor,
Kanatlı kuşlar gibi havalara uçuyor,
Sevincinden dört köşe kendisinden geçiyor,
Anne ile yavrusu bakışıp gülüşüyor.
Evin dört bir yanında neşeyle dolaşıyor,


Gördüğüne uzatır, minik yumuk elini,
Kapıyor annesinden her şeyin güzelini,
Onun ağzından alır ülkesinin dilini,
Biraz daha büyürse tutar okul yolunu,

Şimdi yaşıtlarıyla parklarda oynaşıyor,
Çevresindeki olup bitenlere şaşıyor..

Zaman akıp geçiyor, geride kaldı dünler,
İşte okul yolunda, minik bedenler canlar,
Çok şeyler öğrendiler ilerledikçe günler,
Mesleklerin adını sayıyor bir bir onlar,

İstikbal yollarında kah yanıp kah üşüyor.
Yetişkin insan gibi hayatla boğuşuyor.

İşsiz güçsüz gezene hayatın tadı yoktur,
Bir meslek düşünürler, seçenekleri çoktur,
Biri mühendislik der, başka birisi doktor,
Şunu biliyorlar ki, çalışanlara haktır,

Herkes başka umudun arkasına düşüyor.
Başarıya inanan amaca ulaşıyor.

İnsanların içinden bir tane cevher çıkar.
Medeniyet yoluna küçücük bir mum yakar.
Yollar aydınlık olur toplum ileri bakar.
Bir rehber insanlığı bin yıl ileri çeker.

Anneler insanlığı insanla paylaşıyor.
Nesilleri anneler geleceğe taşıyor.
Anneliğin şerefli gururunu yaşıyor
14&03&2007 Adana