Duydum ki vermişsin katlime ferman
Bu divan kurulmaz sen olmayınca
Ellerde ararken aşkına derman
Bu dava görülmez sen olmayınca.
Düşündükçe seni dertlerim azar
Kalbimdeki acı dışına sızar
Her gün diri diri girdiğim mezar
Bu sevda dirilmez sen olmayınca
Ne gözyaşım belli, ne de güldüğüm
Ne varlığım belli, ne de öldüğüm
Bir tek seni sevdim, benim bildiğim
Bu yuva kurulmaz sen olmayınca.
Yanıp kavrulurken esen yelinle
Tutuşur yüreğim sönmüş külünle
Hazan bağındaki solmuş gülünle
Bu yara sarılmaz sen olmayınca..