Hüseyin Yurttaş - Belalı Aşklar Gazeli

BELALI AŞKLAR GAZELİ


o masum çocuk bakışlarıyla başlar
çıkmazlara saplanacak en koyu aşklar

sevinçle serpilir kuytularda, gözden ırak
suçlansa da büyür sevgi, gizli ya da aşikâr

boşanır yürekte zincir, kopar kelepçeler
köpüren sevda selidir, bendleri aşar

kuşkunun akrebidir, durur taşın altında
iki gövde bir iken, ansızın ordan çıkar

yüreğe akan zehir, zehiri akıtan iğne güneşe çekilen perde, ışığa örülen duvar

o karanlık kapılar, girilen sonsuz dehliz
bütün yollar kapalı, mevsim kış, her yer kar

dişler kamaşır tadından o yasak meyvenin
oysa her büyük günahın sonunda mutlak ölüm var

cinnetin kıranından geçilir, sokaklar bile kan
biter mi belası aşkın, nelerle yüklüdür rüzgâr

kim ola uslanan, çılgınsa yaşamın kendisi
akmadan kan, boşalmadan son kılcal damar

kemikler sürme olmadan, külleri savrulmadan
unutulmaz o yangın, güze erse de bahar