Hüseyin Parlakdemir - Soğuk Kış Ayında Donmuşa Döndüm

Şu gönül bağıma çöktü bir figan
Soğuk kış ayında donmuşa döndüm
Kesildi dizimde kalmadı derman
Soğuk kış ayında donmuşa döndüm

Zemherinin kışı çarpıyor beni
Bir hasret ateşi yakıyor teni
Değiştiremiyomm ben gaderimi
Soğuk kış ayında donmuşa döndüm

Şu koca dünyaya sığamıyorum
Derdim kimselere diyemiyorun Bir gerçek seveni bulamıyorum
Soğuk kış ayında donmuşa döndüm

Mertebenle paran varısa olur
Bunlar olmaz ise dostlar yok olur
Yalvarsam ağlasam elden ne gelir
Soğuk kış ayında donmuşa döndüm

Hüseyin in kan ağlıyor yüreği
Dostum benden uzak bir ağrı dağı
Kırık dökük oldu gönül otağı
Soğuk kış ayında donmuşa döndüm