Hüseyin Parlakdemir - Öldü Gidiyor

Gönül bahçemizin gülü sümbülü
Esti sam yelleri soldu gidiyor
Şakıyoken ötmez oldu bülbülü
Lal oldu dilleri öldü gidiyor

Baharı görmeden getirdi yazı
Yüreğime koydu ateşi közü
Kendini zanneder göğün yıldızı
Kendin acılara saldı gidiyor

Bindiği dalları kesiyor kendi
Söz verdi sözünde durmadı döndü Kendini dünya da padişah sandı
Çocuklar aklına kandı gidiyor

Selamı sabahı artık kesecem
Hemi ona hem feleğe küsecem
Keder koyup hep neşeli gezecem
Ömür kısa hepsi geldi gidiyor

Hüseyin e bunca zaman çektirdi
Aşkı ile göz yaşları döktürdü
tatlı candan usandırdı bıktırdı
Artık sal tahtaya bindi gidiyor