Güllerim açmıyor gelmez baharım
Ne halden bilmeze düşürdün beni
Zaaman gelir yeri göğü yıkarım
Ne halden bilmeze düşürdün beni
Zaman olur güler neşeler verir
Zaman gelir yüce dağı devirir
Atar hançerini parçalar yürür
Ne halden bilmeze düşürdün beni
Kendin Hüma sanıp yüksek uçuyor
Bazen yaklaşıyor bazen kaçıyor
O da kendisine fiyat biçiyor
Ne halden bilmeze düşürdün beni
Dünyayı dar etti geldi başıma
Seviyorum deyip çıktı karşıma
Şimdi kimin düşecektir peşine
Ne halden bilmeze düşürdün beni
Hüseyin sevdiğin sanma alamaz
Sevdiğinden ayrılanlar gülemez
Söz verip cayanlar akıllı olamaz
Ne halden bilmeze düşürdün beni