Hüseyin Parlakdemir - Mezarıma Baykuş Konmadan Gel Yar

Hasretlik ateşi yaktı kavurdu
Mezarıma baykuş konmadan gel yar
Gidenler mekanın ahrete kurdu
Mezarıma baykuş konmadan gel yar

Saçlarım ağarıp diş dökülmeden
İki elime iki baston almadan
Can tenimden cekilerek ölmeden
Mezarıma baykuş konmadan gel yar

Bu gençlik çağımda dişim keserken
Ayaklarım yere sağlam basarken
Hiçbir yere tutunmadan gezerken
Mezarıma baykuş konmadan gel yar
Sam yelleri esip dökmeden beni
Dert verem hastalık sarmadan teni
Gördünmü yar cansız atta gideni
Mezarıma baykuş konmadan gel yar

Evet yarim sıra gelir bizede
Göremezsin perde iner gözede
Ağrı sızı sanmcı çöker dizede
Mezarıma baykuş konmadan gel yar

Artık Hüseyin'in vakti geçiyor
Çabuk yetiş yoksa zaman kaçıyor
Ruh bedenden çıkıyor da uçuyor
Mezarıma baykuş konmadan gel yar