Günü gün etmene bakarsın amma
Beleler başına çöker sevdiğim
İnsan seviyorsa üzmez bilirim
Belalar başına çökmeden gülüm
Gel aldanma onun bunu sözüne
Vurup kör ederler iki gözüne
Düşer isen hiç bakmazlar yüzüne
Belalar başına çökünce gülüm
Üzme yeter artık çok üzdün beni
Bilin ölümüne severim seni
Sana dedim nazlım gönül sultanı
Belalar başına çökmeden gülüm
Eller öğüt verir kaçmayı bilir
Üzülüp ağlama elden ne gelir
Eğer seviyorsan mutluluk olur
Belalar başına çökmeden gülüm
Yeter artık yuvamızı kuralım
El bağlayıp hakka divan duralım
Gönül gönüle veripte mutlu olalım
Belalar başına çökmeden gülüm
Hüseyin e acımazsan acırlar
Seni seven dostlar senden kaçarlar
Ölmeden boyuna kefen biçerler
Belalar başına çökünce gülüm