Hüseyin Özbay - Zamanı Gelmiştir

Zamanı Gelmiştir
Eğer sevdiğin her aklına düştüğünde
Gözyaşı öpüyorsa yanağını yar yerine
Aşkını yüreğinin şafağında asmanın
Velhasıl onu unutmanın zamanı gelmiştir

Yatağın dar geliyor, yastığın taş olmuşsa
Vakitli vakitsiz gözlerine yaş dolmuşsa
Her geçen gün umudun erirken mum gibi
Yalnızlığa kurşun sıkmanın zamanı gelmiştir

Suskunluğun kanatıyorsa dilini
Aynadaki sen yitiriyorsa senliğini
Vuslat gemini batırıyorsa ayrılık
Kendinle konuşmanın zamanı gelmiştir

Kalemin kırılıyorsa yazmadan
Mutluluğa giden yolların sarılırken acımadan
Kalbindeki gül kumla karılırken Hayatla savaşmanın zamanı gelmiştir

Buzdağları bile ateşini söndürmezken
Sevda hançerini kalbine saplarken
Hasret ırmağına akarken umudun usul usul
Kötü gidişe dur demenin zamanı gelmiştir

Kendi çemberini daraltıyorsa zulüm
Zindanlarda bile açıyorsa gülün
Susmanın süresi bitmiştir
Haykırıp narınla dağları yırtmanın
Zamanı gelmiştir






Hüseyin Özbay