Hüseyin Özbay - Militan Yüreğim

Militan Yüreğim

Ölüm asude dokunuştur şarkılarımda
Epik hüzünlere seyyah olan
Dalga dalga büyüyen öğütülmüş acılar
Keleşimsi bir kurşun neyimde üflenen
Penceresine buğu düşmüş karanlığımın
Eşini kaybetmiş bir kuşun
Beyhude ufuklara bakışıyım

Güneşi alnının aynasına düşürmüş
Çölümde kanatlanan rüzgâr
Saçının telini bana getirsin
Şiir yağmurlarında ıslanan gönlüm
Hecelere not düşürmüş sarı gülüm
Kimin hayatı geçmişine bu kadar yakındır
Deli dağların kekik küstüren etekleri
Alevlerin serin ateşinde üşürken yıldızlar
Geceyi kalkan bilen yarasaların çığlığı
Şafağa asılan güneşi doğuran tan vaktinin
Korku dağlarına verdiği heybet
Yağmur kanatlarına değse
Yolunu şaşıran çöl kuşları
Akıla deli gömleği giydiren aşk!

Kafiyesi düşmüş gözlerinden
Sevda vurgunu militan yüreğim
Hangi ulaşılmaz dağlara bıraksam yüreğimi
Arkamdan geri gelmemesi için
Gözlerini vururdum hayalinin
Öleceğini bilsem mavzerimle
Geri dirilmeyeceğini ah bir bilsem'