Hüseyin Özbay - Huzur İlahisi Gibi

Huzur İlahisi Gibi

Sabah ezanının ruhunu dirilten sesiyle
Böl uykunu, nefsini mağlup ederek
Yıldızların sessizliğiyle abdestini tazele
Şafak vakti yola çık; yüzünü silerek.

Nefesine karışsa da ayazların buz dumanı
Minarelerin ışıklarını kılavuz yap kendine
Rabbini andıkça duyarsın, şeytanın ahını
Gir camiye usulca, meleklerin sesini dinle.

Allah'a en fazla yaklaştığın andır
Seccadeye başını koyduğunda
Ruhuna sinmiş bulutları dağıtırsın
Elini semaya kaldırdığında.
Dertlerini bir bir dökersin Rabbine
Anlatırsın içine oturmuş pişmanlığı
Bir huzur ilahisi gibi çınlar kulaklarında
Sendeleyip yıkılır günahlarının saltanatı.

Birgün yolun düşerse Cuma vakti camiye
Bir iman seferini çok görme kalbine...
Selayı duymadın mı yoksa bu giden kaçıncı fanidir
Sen gel yine de bu namazı erteleme seneye.

Ne kadar da gitmem desen, elbet gideceksin
Kim bilir belki en arkada, belki en önde olacaksın
Musalla taşında son yolculuğuna başlayıp,
Ya alkışlarla, ya da dualarla uğurlanacaksın…