Hüseyin Özbay - Bir Özürlü

Bir Özürlü

Beni siz öldürdünüz,
Gittiğim her kapıyı yüzüme kapatarak
Beni siz gömdünüz
Dört duvar arasında unutarak

Beni siz yıktınız
Tuttuğum her dalı kırarak
Beni siz vurdunuz
Yollarıma merdivenler koyarak

Ben, bir karıncayı bile incitmekten korkarken
Siz bir karınca gibi beni ezdiniz
Ben bir özürlüydüm, cüzzamlı değildim
Oysa siz; bir cüzzamlı gibi benden kaçtınız

Bu cinayet sizin,
Bu intihar sizin eseriniz
Sizden yağmur beklerken
Güneşi benden kaçırdınız
Tek dostum ümitti,
Onu bile bana çok gördünüz.
Bende sizler gibiydim
Benim de hayallerim vardı.
Gülmek benimde hakkım değil miydi?
Hülyalar bahçesinde güllerim varken
Birer birer soldurdunuz
Birer birer dallarımı kırdınız

Belki yürüyecektim,
İlgi ve sevginiz birazcık olsaydı
Bu hayat denizinde boğulmayacaktım.
Umutsuz bırakmasaydınız yarınlarımı

Hadi beni de alkışlayın
Zaferlerim, yenilgiye dönüştüğü için
Ben hırsız değildim, hain hiç olmadım
Onlar ödüllendirilirken, ben cezalandırıldım.

Keşke zincire vurulsaydım,
Ömür boyu unutularak idam edilmeseydim.
Ben özürlüydüm, cüzzamlı değildim
Oysa siz bir cüzzamlı gibi benden kaçtınız