Hüseyin Özbay - Asi Bir Rüzgardır Ömrüm

Asi Bir Rüzgardır Ömrüm

Asi bir rüzgardır ömrüm
Oradan oraya savrulur
Hasret yurdunda garip bir serçe
Göç eder yuvası talan olur
Islanır gözlerde yaş
Deniz içtiğim gözlerinden
Kan damlar urgandaki mektuba
Yalnızlık türkü olur
Kuruyan dudaklarda
Yaprak kırılır gibi avuçlarında

Masum bir heyelan yüreğindeki deprem
Kıyamam öfkene yağmura yağsa
Bahtsız umutlara külden kaleler inşa ediyorum
Yangınıdır lalelerin ülkesindeki baharın
Konsa güllerin dallarına güneş
Bir hicran nağmesidir bazen sevda
Acılı sevinçlerden kalma
Beni sorma zamansız düşlerin kurşunundan
Gemiler yanaşır altı oyulmuş şehirlerime

Ben susarken yokluğunda
Ağlayan bir ırmak oluyor gözlerim Sitemkar bir vedanın baş harfleri oluyor sözlerim
Birazdan şarkılar şiirler yanacak
İyi seyret yıldızları
Birazdan en fazla parlayanı kayacak
Düşecek gökyüzünden
O sevmediğin şair olmayacak

Bir akşamüstü yorgunluğu dizlerimde senden kalan
Buruk tebessümün mısralar arasında sefilleri oynayacak
Belkide bir taştım
Yüreğinin ortasında
Şimdi sel olup taştım
Ayrılığın karakışında

Yine ayrılığa yenik düştüm
Yine gecelerden uyku dileneceğim
Olsun be güzelim
İnsan sevmesini öğreniyor
Vefasız yüreklere yelken açarken
Vuslat kuşları ellerin yurduna uçarken
Anılardan yol bulup yüreğine kaçarken
Ufukta sevgili kaybolurken
Yarınsız masmavi düşler ağlıyor
Yürek sevmesini öğreniyor