Hüseyin Durmuş - Dosta İthaf

Merhaba kadim dost, selamlar sana,
Onca zaman geçti gönülde varsın.
Senin gibi dostlar lazım insana,
Her daim gönlümde sadık bir yarsın.

Unutmak insanda dostluğa tuzak,
Zaman derinleşir anılar uzak.
Yelini üflüyor zayıf bir sazak,
Ulaşsın nefesler gönlümü sarsın.

İnsanı anlamak en büyük erdem,
Erdemin farkında bulunsak her dem. Bilenler kaldı mı usul ve yordam?
Yolun ve yordamın hatırın sorsun.

Memnunuz, mahcubuz halden bilene,
Rızalık gerekir elden gelene.
Tanrı da acır mı dostsuz ölene?
Gönülde ölenler arafda dursun.

Velhasılı kelam bir dostu andık,
Öyle bir dostdur ki baştan inandık.
Muhabbetli gönlün içinde candık,
Durmuşoğlum bunu görmezsen körsün.