Hüseyin Durmuş - Dediler

İnsani korkular şiire doldu,
Susunca şairler, korktu dediler.
Belki de korkudan bir şair öldü,
Ölen ölsün zaten, çoktu dediler.

Beğenmezler elbet dili, kelamı,
Sonrada keserler sözü selamı.
Şiirler yüzünden bulsam belamı,
Aramıza nifak, soktu dediler.

Dediler, dediler neler dediler,
Her ne söz dedim se beğenmediler. Halbu ki her gönül beğen me diler,
Şiirle alaka yoktu dediler.

Herkesleri memnun edeyim derken,
Sesimi kestiler hemde çok erken.
Gönüller almanın imkanı varken,
Nefretler yürekte koktu dediler.

Yürürken yollarda kalan izlerin,
Dönerek ardına bakan gözlerin,
Durmuşoğlum acı olan sözlerin,
Duyanlar zehirli oktu dediler.