Hüseyin Durmuş - Civan Mert

Civan mert''im sana nasıl kıydılar?
Yürekler dağlandı sen öldün diye.
Bütün dostlar bu ölümü duydular,
Ta gönülden ağlandı sen öldün diye.

Kardeşler perişan, anne kahrolmuş,
Yıkılmış babası, sanki mahvolmuş.
Ağlayan gözlere kanlı yaş dolmuş,
Ağıtlar söylendi sen öldün diye.

Bir genç yürekti o vurup yardılar,
Taze bir fidandı, eğip kırdılar. Narin bedeni kefene sardılar,
Karalar bağlandı sen öldün diye.

Kitabın açılmaz, kalem tutulmaz,
Odan bomboş artık orda yatılmaz.
Cansız resmine rahat bakılmaz,
Acı tazelendi sen öldün diye.

Bir genç öldü, meleklere karıştı,
Mahşer günü hak nebiyle tanıştı.
Durmuşoğlum hüzünlenip konuştu,
Yürekler dağlandı sen öldün diye.