Oyun imiş meğer dünya hayatı,
Eğlencesi güzel, acısı keder.
Her gönül eğlenir saklar niyeti,
Bütün bir ömürü öylece biter.
İyiler kötüler saf saf ayrılır,
Nefsi bedenlerden insaf sıyrılır.
Adalet şaşınca zulüm kayrılır,
İnsanın kıymeti kaç para eder?
Merhamet yücedir ilahi duygu,
Minik tebessümle kaybolur kaygı.
Büyüyen sevgiyle, çağlayan saygı,
Sarar yaşamları cilveli kader.
Biz bu alem içre garip bir kuluz,
Bir köke tutunan apayrı dalız.
Doğumdan ölüme tek yönlü yoluz,
Aykırı gitmeler ne kadar gider?
İnsanlık aklet se sonsuzda olur,
Hakikate varan sonsuzu bulur.
Durmuşoğlu anlar orada kalır,
Marifet bulunca dava mı güder?