Hüseyin Durmuş - Bu Günlerin Şiiri

Bizim halkı düşün, derdin düşünmez
Var sa yok sa ele güne acınır
Bir gün gelir kendi yurdu yaşanmaz
Dayanıp direnen kalsa usanır.

Sökülüp atılır, kimliği özü
Tepki vermez asla ekşitmez yüzü
Anlamadan rehber tutar her sözü
Elden gelen binbir söze inanır.

Eller için canın koyar ortaya
Göğüs gerer onca zulüm vartaya İş kalınca bugün dünden erteye
İşlerinden hicap duyar utanır

Angaryadan sayar kendi dilini
O sayarken alem bozar ilini
Gözlerini kapar bağlar elini
Bir bakmışsın nefes borun tıkanır.

Delinince devlet gemisi dibi
Kalır deryalarda çaresiz gibi
Can verdiği mülkün olmaz sahibi
Durmuşoğlum sahip, kendini sanır.