Bu ne mantık şimdi? Tenbel yürekler,
Yiyip içip yatar, iş diye söyler.
Nevale sadaka, hazır yemekler,
Ocağa girmeden piş diye söyler.
Ne bir yurdu vardır, ne de bir ili,
Ne bir hükümdardır, ne de bir vali.
Yıllar öncesinden kalan hayali,
Akşamdan gördüğü düş diye söyler.
Uyuşmuş ruhunun oynamaz canı,
Yorgun amaçlarla çevrili yanı.
Boşa geçirdiği onca zamanı,
Verimli yaşanmış yaş diye söyler.
Yeter öğünmeler imdada şimdi,
Meraklısı sorar, bu insan kimdi?
Takmayın kafaya o bir isimdi,
Oysa, ekabir''e baş diye söyler.
Onca ünvanlar da zaten dünyalık,
Onunda bir kısmı hükmen davalık.
Durmuşoğlum bilir, geçer zorbalık,
Hava ve hevesler boş diye söyler.