Sevdanın masalı önce yazılımış,
Kader oldu bize hüzünlü anlar.
Aşıklar peş peşe sıra dizilmiş,
Sabır çokmuş aşklarda bir zamanlar.
Kapı aralığından yol gözlemek,
Büyüklerdende yol yordam izlemek.
İşin raconu; beklemek, özlemek,
Tütse bile yüreğinden dumanlar.
Dertler kutsal idi, çileye saygı,
Aşkta sadakat'e duyulmaz kaygı.
Ölsede cıvımaz, öyle bir duygu,
Olmazdı oynaşmayı, aşk sananlar.
Alıp satılmaz, kutludur sapılmaz,
Tasviri hayaldir, resmi yapılmaz.
Ölene dek gider yoldan sapılmaz,
Aşk ta mana oluyordu, insanlar.
Durmuşoğlum nostaljiyi seversin,
Bes belli ki, eskileri öğersin.
Sende zaten müzelik bir değersin,
Neyi görsün sana gelip bakanlar?