Hüseyin Durmuş - Aşık Oluverirler

Bizim topraklarda aşık olmak güç,
Gencecik fidanlar ölüverirler.
Bir damla mutluluk sanki büyük suç,
Yüzünden gülmeyi siliverirler.

Nice ergen ruhlar candan beziyor,
Taze umutları basıp eziyor.
Buralarda ölüm, kolcu geziyor,
Ummadığın anda geliverirler.

Kinler yürekleri pişirir yakar,
Sevdalı bedenin kanları akar. Bağında gülleri nefretli kokar,
Uzanıp kökünden yoluveririler.

Sevilmek variken neden dövüşsün?
Bırakın kalbleri aşkla sevişsin.
Kan kokulu düzen çabuk değişsin,
Birbirini sever, buluveririler.

İnsandan önemli dünyada ne var?
Gün gelir vebalin yükünü duyar.
Durmuşoğlum aşkın methini yayar,
Duyarlar sa aşık oluverirler.