Hüseyin Durmuş - Adsız Kahramanlar

Adı sanı var elbette,
Tevazuyu bilir onlar.
Ya sılada, ya gurbette,
Bilinmezde kalır onlar.

Varlık bilmez, yoksul çoğu,
Umur etmez varı yoğu.
Gözetmeden batı, doğu,
Aynı hava solur onlar.

Çok derine dalınmadan,
Rütbe paye alınmadan, Bahaneler bulunmadan,
Hemen hazır olur onlar.

Yaşamları mahzun, garip,
Her zorluğa göğüs gerip,
Bir çok şeyi noksan görüp,
Derde çare bulur onlar.

Değişmez ki saf tıyneti,
Taşıyorlar kalb ziyneti.
Düşünmeden can kıymeti,
Durmuşoğlum ölür onlar.