Hülya Büyüköner Cansıla - Kalemimdeki Sen

Ay küskün bu gece
Herşey çok tuaf sanki
Onun sevdası çiçek açar
Kıraç toprağın bakir bağrında
Karanlık gecelere savrulur sevdam
Hüzün karışır sensizliğime
Asi yüreğim çığlık atar sessizliğe
O gitmiştir uzak yalnızlıklara
Ritmi bozuk kalp kalmışdır
Ondan kalan
Daha bir çok şey yalan(!) yalan
ölmeler yalan
Hiçbir güzellik cezb etmiyor beni
Yanlız bir sevda ve kısır bir mutluluk

Ondan yüreğime vuran

Hiç bir sözüm yok kifayetsiz cümlelere
Aslında cümleler sana kin kusma telaşındadır
Yüreğimin öldüğü düğünde
Bir gün sen de anlarsın

Bendeki yüreğin öldüğünde


Hiç olmuşsun
Kalemin vurduğu kelimelerimde
Ben susuyorum
Benim doğrularımın ne önemi var
Ruhum çarmıha geriliyor
Zamansız saatlerde
Dipsiz kuyu misali
Çırpınıyorum
Oysaki!
Sana kusmayı ne kadar isterdim
Beyaz sayfalara kusuyorum seni
Anlamadın
Sen sevgili!
Bir kalem kadar bile bana yar olamadın