Hilmi Yavuz - Akşam Ve Kandil

Mevsimidir,
kendi hüznüme döndüm...

Akşam annemle aramda
bir süs
gibi dururdu;
saatler rikkatle vururdu;
özensiz
bir eşya kuraklığı
dağılmış bahçemize;
ve her şey kandil...

Hangi ağacın yapraklarını
siyah kadifeyle örttün Ölüm? hangi Söz'ü bana verdin
de benden geri aldın,
ey Dil?

Birden mevsimler selsebil
Aktılar;görünmemekti dileğim;
Siyah kadife sızdırıyor,
Işıkta yağlanıyor gül,
Odamda kirli meleğim...
Annem kandili siliyor:
'mendil,
mendil nereder?
akşam ,annemle aramda bir süs!