Hayri Sarı - Yâr Ana

Hep ölümleri paylaştık yıllarca
Hüzünlerde kenetlendik.
Kahkahaları ayıplarken
Paylaşamadık bir karış toprağı.
Toprak beklerken anamızı
Düşündük kendi canımızı.
Ölüm yatağında ilk kez
Okşadım pamuk saçlarını.
Sevgimiz sınırlı.
İlgimiz hesaplı.
Ana ile yâr arasında
Cambaz olduk yaşadıkça.
Düşünmüyorduk bile
Bizim yârimiz de anaydı,
Anamız da yârdı