Çocukluğumda köpeğime,ineğime
Gençliğimde aşıma, eteğime
Dadandın be dadandın.
Kene! Kene! Şiştin kan eme eme.
Gözlü kene, gözsüz kene
Kim girdi kılığına gene?
Kırım'dan mı geldin, Kongo'dan mı?
Spor Toto'dan mı,piyangodan mı…?
Ottan,böcekten korkar oldum.
Daha seni görmeden soldum.
Kaşınırken saçlarımı yoldum.
Peşimizi bırak be kene!
Hadi bir de insanlığı dene!
Sağlık düzeyimize güvenerek,
Kurtulduk artık senden derken
Ey kene,nerden çıktın karşımıza gene?
Terörden,mikroptan daha belasın be!
Bir başkasın sen.
Çocukları,anaları ayırıyorsun.
Kocaman kocaman tırları solladık.
Trafik kazalarını kanıksadık.
Çok gücüme gidiyorsun.
Minnacık vücudunla sen,
Yedi düveli haklayan bizimle alay mı ediyorsun?
Müttefiklerimiz büyük büyük.
Uçaklarımız gece vurabiliyor.
Sen anaları, babaları ağlattıkça
Çağdaş uygarlık düzeyim üşüyor,
Markamın kalitesi düşüyor.
Diyemiyorum”Gücü yeten yetene! ”
Peşimizi bırak be kene!
(05.O6.2008)