Hayri Sarı - Burnumda Kömür Kokusu

- Behzat Demircan'a-
Sen, Hoş Bir Kahkahaydın
Çağlayan Akışlı, Behzat Sözlerin
Temiz Gözlerine Yansırdı Duman İçinde
Ufuklara Bakıp Mırıltıyla Susardın
Belki De İçini Kusardın
Ben Kendine Yazan Bir Duvarım Yine
Seni Yazıyorum Şimdi De
Çivi Yazısıyla Hem De
Ney Eşliğinde
Ağzıma Bir Damla Koymadan
Esrik Duygulanımlarla
Ay Şendi O Zamanlar
Güneş Somurtmazdı
Gülerdi Karanlıklar İçinde
Uykuna Katık Ederdin
Maden İşçilerinin Yürüyüşünü
Düşlerini Marşlarla Örerdin
İhsaniye, Onyedi Arasında
İşçi Yurtlarına Yakındın
Bir Zamanlar Kasketliler
Sokaklarda Berekettiler
Gönlümüzde Hasrettiler
Yerin Altına İnerlerdi Ak Pak
Çıkarlardı Yerin Üstüne Kapkara
Sokulmazlardı Denize Dalgadan Korkarlardı
Başlarına Geldi Korktukları
Yok Oldular Dalgalarda
Gidip Döneceklerdi
Gittiler, Dönemediler
Artık Kömür Düşmüyor Vagonlardan
Trenlerin Paslı Sessizliği
Anıları Deliyor
Öksüz Raylarda Yaşamla Dans Ediyor
Çıplak Ayaklı, Garip Roman Kızı
Terk Ettiğiniz Ev Yok
İzbeden Gırnata Sesi Yükseliyor
Emekli İşsizlerin Gözleri
Kapısız, Perdesiz
Evimsilerin Dilberlerinde
O Beldede İş Yok
İş Var, Çok
Zülfü, Karlı Kayın Ormanı'nda
Yine Nâzım Arıyor, Yine Efkârlı
Havada Ömür Kokusu
Odan Kireç Tutuyor Mu
Kahkahan Çınlasın Yine
Ben Hırkamı Giymişim, Dervişim
Yürüyorum Kendime
Burnumda Kömür Kokusu
(05. 02 2012)