köhne bir koyda unuttun beni
gemilerin bacaları yanıyordu
bir hayli sonra
deniz yarıldı tam orta yerinden
ben yarıldım beş parçaya
karalama defterim geliyordu aklıma
sen yoktun başım dönüyordu
bir sarhoş acayip sözler sarf ediyordu dalgalara
denizde masum bir yalnızlık yüzüyordu
azot mermisi taşıyordu denizaltılar
ve keskin bir yakıt kokusu vardı havada
ben hala seviyordum