Hatice Kuzu - Sevme Güncesi

Anneni seversin önce,
Dünyaya getirdi,karnında taşıdı diye...
Eve ekmek taşıyan baban,
Boynu bükük o sevecen adam.
Bastıkça bağrına seni,
Ümitle,şefkatle...
Acı tatlı günlerini anımsarsın çocukluğunun
İçin burkulur...
Sana ilk harfi öğreten,
Yaşam budur diye belleten,
Öğretmenini seversin delice
Büyürsün günler geçer,
Unutursun....
Arkadaşların olur,
Her türlü yaramazlığın hasını yaptığınız,
Ağaçlara tırmanıp,
Yollarda takla attığınız....
Her eylülde okul yolunu düşününce,
Bulamazsın o dostlukları
Bulamazsın hiçbir yerde,
İçin hasretle yanar da cayır cayır,
Resimlerle avunursun...
Günler geçer tek tek,
Bir çift göz için çarpar yürek, Ayağına basarsın da nikahta,
Söz geçiremezsin evde..
Unutursun her özel günü,
Almazsın tek bir gül,
Kopar kızılca kıyamet de
Eksilmez sevdandan ateş.
Yavrunu seversin bu kez,
Bağrına basarsın
Ümitle, gençliğini onda bulmuşçasına...
Gün gelir büyür,
Uzaklaşır,kopar senden.
Kahrolursun....
Nine olursun,
Ya da dede
Bayramları beklersin görmek için sevdiklerini,
Gelmezler şeker reklamı değil ki bu...
Tanrıya uzanır bu kez ellerin
Sevmek güzeldir sevgide...
Yaşam alır,götürür bir şeyler senden,
Anlarsın sevmek ateşten bir gömlek,
Anlarsın sevmek, parça parça ölmek,
Anlarsın sevmek mangal gibi bir yürek ister,
Yürek....