Hatice Ak - Zarar Ziyan

'Ne fırtınalar dindi içimizde,
Ne yangınlar söndü yüreğimizde”


Söz vermiştim bir kere
Sonsuza dek seveceğime
Oysa ne hiç bir şeyi paylaşabildim
Ne içimde ağlayan sesi susturabildim

Ve kuş olup uçsam dedim
Vursam kendimi dağlara taşlara
Yansam, yok olsam sonsuzlukta
Savrulsam kül olup rüzgârlarla

İsterdim ki her şeyim sen olsan
Böyle bedbaht olur muydum
Tutunsam dallarına, sarılsan ellerime
Üstüme devrilen dağlardan
Böylesine yorulur muydum
Oysa yeni filizlenmiş bir çiçek gibi
Tarifsiz bir sevgiydi bendeki.

Geri dönüşü mümkün olmayan
Her an, bir şeyler koparken içimden
Belki de bunun içindir şimdi
Aklımın firar etmesi bedenimden

Korkuyorum zamanın kısalığından
Korkuyorum yüreğimdeki kuşun
Telaşa kapılıp havalanmasından
Ve korkar oldum yüreğimde
Sevgi imzalı yaralar açılmasından

Sevmedim, sevemem demiyorum ama
Gel gör ki; hangi dala tutunsam zarar
Ne yöne dönsem ziyan