Yüreğim Kaldırmıyor
Kendi mahzenlerimde kayboluyorum,
Yolu bildiğim halde, hiç görmemişim
Hiç geçmemişim, oturup bir çay molası
Vermemişim gibi geliyor, anlayamıyorum...
Ev bizim evimiz, eşyalar bizim
Gazete kuponlarından aldığımız
Televizyon bizim, oğullarımız ikimizin
Ama evim bana neden yabancı geliyor...
Taba rengi eşofmanın askısında duruyor
Sen nerdesin, neden kapıyı açtığım vakit
Ses vermiyorsun, sen evimizde yoksun...
Öyleyse bu ev bizim evimiz değil
Bu eve bizim demeyi yüreğim kaldırmıyor,
Kaldırmıyor. Bırakıp gidenim...
Sen yoksun, sesin yok, nefesin yok...
Ben hiç yokum....